Mijn dag kan niet meer stuk
Het was heerlijk even, zo onverwacht een paar dagen vrij en even weg.
Genoten van de natuur, lekker gegeten, een bezoekje gebracht aan een kerstmarkt en wat meer geslapen dan thuis.
Geen brocante reisje, maar zoals meestal, kwam het toch weer op mijn pad.
Een prachtig diorama. Als ik het zie staan, weet ik dat het met ons mee naar huis zal gaan, dat er geen weg meer terug zal zijn.
ik koop dit echt voor onszelf, om tijdens de kerstperiode van dit mooie tafereel te genieten, waar ooit iemand heel veel tijd en passie in stak.
Het dateert uit 1889. Er valt zoveel te zien.
Ik stuur een foto naar Stijn en als hij dit mooie object gezien heeft, is er ook voor hem geen weg meer terug.
Of hij dit prachtige antieke diorama over mag nemen, hij is er al zo lang naar op zoek.
Tja, wat doet een moederhart dan…
We maken een deal; hij mag er dit jaar tijdens de kerstdagen van genieten en daarna komt het terug naar ons. En later zien we wel weer. 
Mijn dag kan niet meer stuk, maar die van iemand anders wel…
We zitten in een patisserie zaakje achter een kopje koffie en een heerlijk gebakje.
Bij de kassa is het druk.
Er komt een dame binnen en op hetzelfde moment wordt de heerlijk geur van vers brood en gebak bedwelmd door een dikke wolk parfum. Op de een of andere manier is ze gelijk aan de beurt.
Ze bestelt het een na het ander en gooit telkens haar lange haren naar achteren.
Ondertussen ben ik nog steeds in de wolken met onze nieuwe aanwinst en ook met ons lekkere gebakje natuurlijk.
De dame heeft inmiddels betaald en pakt de gevulde zakken en als laatste de doos met gebakjes.
En juist als ik mij afvraag waarom zij mij opvalt, glipt de gebaksdoos uit haar handen op de vloer.
De gebakjes vliegen uit de doos. Niemand reageert.
De dame vertelt het tegen het meisje achter de kassa, maar ook zij reageert niet. De dame herhaalt haar opmerking, maar nog steeds geen reactie.
Dan vertrekt de dame met hoogrode wangen.
Een oude meneer met wandelstok aan de beurt. De meneer heeft van het hele voorval niets gezien en stapt pardoes midden in de gebakjes.
Hij glijdt alle kanten uit en kan zich nog net aan de toonbank vastgrijpen.
Ondertussen komt het meisje achter de kassa in actie.
Ze raapt wat restjes van de vloer en veegt met een papieren tissue over de vloer, waardoor ze niets opveegt, maar alles uitstrijkt.
En nu komt het…
Ze veegt haar handen aan haar broek af en haalt daarna, mét haar handen, de gebakjes voor de volgende klant uit de vitrine.
Volgende keer kiezen we toch maar weer een ander adresje...