Geheim
Ze leerde mij echte Limburgse vlaaien bakken, mijn schoonmoeder. De kneepjes van het vak, waardoor een lekkere vlaai nog lekkerder wordt. Ze gaf mij al haar recepten. Van die recepten die nergens gedrukt staan, maar die van generatie op generatie en van mond op mond verder gaan. Het soort recepten die alleen maar smaken als ze met passie bereid worden.
ik ging e aan de slag en door de jaren heen werden ze steeds beter, met altijd haar slogan tussen de oren ‘dun van leer en dik van smeer!’
Alleen mijn bienestich werd nooit als die van haar. Ik volgde 35 jaar elke stap van het recept zoals zij het beschreef. Het is Jos zijn lievelingsgebak en elke verjaardag, Valentijnsdag en Vaderdag bak ik deze taart. En hij is prima, mooi luchtig en geel van kleur, maar nooit zo dik als die van mijn schoonmoeder.
Elke keer opnieuw zegt Jos: “hij is heerlijk, maar die van mijn mam is dikker…” En elke keer doe ik nog beter mijn best en al die jaren vraag ik me af wat zij dan toch anders doet.
En laatst, voor Jos zijn verjaardag besloot ik om meer beslag te maken. En ja hoor, de bienestich was super luchtig, geel van kleur en net zo dik als die van zijn moeder.
Dus dat was haar geheim. Ze heeft niet alles prijs gegeven….
Hebben we niet allemaal niet ergens een geheim, de een ’n wat groter en de ander een kleintje. Iets wat we toch liever voor onszelf houden, om welke reden dan ook.
Zo kom ik op veel plekken waar brocante en antiek te vinden is. Je komt me wel eens tegen op een marktje, daar maak ik geen geheim van. Maar mijn echte favoriete inkoopadresjes geef ik nooit prijs.
ik krijg zo vaak de vraag waar ik inkoop en mijn antwoord is altijd: “Dat is het geheim van de smid…”
Daar waar ik mijn mooiste vondsten vandaan haal, is mijn geheim.
ik ging e aan de slag en door de jaren heen werden ze steeds beter, met altijd haar slogan tussen de oren ‘dun van leer en dik van smeer!’
Alleen mijn bienestich werd nooit als die van haar. Ik volgde 35 jaar elke stap van het recept zoals zij het beschreef. Het is Jos zijn lievelingsgebak en elke verjaardag, Valentijnsdag en Vaderdag bak ik deze taart. En hij is prima, mooi luchtig en geel van kleur, maar nooit zo dik als die van mijn schoonmoeder.
Elke keer opnieuw zegt Jos: “hij is heerlijk, maar die van mijn mam is dikker…” En elke keer doe ik nog beter mijn best en al die jaren vraag ik me af wat zij dan toch anders doet.
En laatst, voor Jos zijn verjaardag besloot ik om meer beslag te maken. En ja hoor, de bienestich was super luchtig, geel van kleur en net zo dik als die van zijn moeder.
Dus dat was haar geheim. Ze heeft niet alles prijs gegeven….
Hebben we niet allemaal niet ergens een geheim, de een ’n wat groter en de ander een kleintje. Iets wat we toch liever voor onszelf houden, om welke reden dan ook.
Zo kom ik op veel plekken waar brocante en antiek te vinden is. Je komt me wel eens tegen op een marktje, daar maak ik geen geheim van. Maar mijn echte favoriete inkoopadresjes geef ik nooit prijs.
ik krijg zo vaak de vraag waar ik inkoop en mijn antwoord is altijd: “Dat is het geheim van de smid…”
Daar waar ik mijn mooiste vondsten vandaan haal, is mijn geheim.