Brocante in de sneeuw

Ik had me voorgenomen om niet over de sneeuw te schrijven, want dat doet iedereen al.

Maar wat is het heerlijk om elke dag en flinke wandeling in de sneeuw te maken.

Telkens als ik van de wandeling weer binnenkom ga ik verder met de kast in de keuken. De keukenkast is veranderd in een Paaskast. Het is een enorme tegenstelling om zo van de sneeuw in de lente te komen. Ik moet zo langzamerhand gaan voorbereiden voor de open dagen op 20 en 21 maart die helaas nog een keer online zullen plaatsvinden. Maar misschien dat de kerstopendagen in 2021 weer echt kunnen, maar dat is nog zo ver weg. Zelfs de Paas Open Dagen lijken nu nog ver weg, maar het zo half maart.

Nu ook nog de zon schijnt is het maken van een sneeuw wandeling nog mooier en moet de Paasbrocante even plaats maken voor de sneeuw.

Het meest heb ik genoten van het sleeën met Tove. Al spelend met haar in de sneeuw, voelde ik me weer een beetje kind worden.

Het deed me denken aan de strenge winters van vroeger. Als we de achterdeur van het huis niet meer open kregen omdat er zo’n dik pak sneeuw was gevallen. Papa die met ons een sneeuwpaard maakte, het schaatsen over de beek in ons dorp en de ijsbloemen op het raam van mijn slaapkamer, Het was altijd opnieuw weer volop genieten.

En nu nog, nu kinderen alles hebben wat je je maar voor kunt stellen, blijft die sneeuw voor elk kind iets geweldigs.

We maken een heerlijke tocht met Tove en dit oma- kind doet lekker met Tove mee.

Maar de volgende ochtend is dat kind gevoel ineens weg als ik opsta… overal spierpijn.

Ik moet lachen om mezelf, dat kind in mij is toch wel erg brocante aan het worden.