Anders dan gewoon
En toch is zo'n dag anders. Anders dan een gewone dag.
En toch is het eigenlijk een hele gewone dinsdag.
Ik doe gewoon mijn werk, maar mijn gedachten zijn er vandaag niet zo bij.
Zij is wat meer in mijn gedachten vandaag.
Vandaag precies twee jaar geleden hield ze zomaar op met ademen. Het werd zo stil om haar heen…
Het was goed zoals het ging, zelfs beter dat dit zo gebeurde en haar een lijdensweg gespaard is gebleven. Daar ben ik dankbaar voor.
Maar het gekke is dat je pas beseft wat je had als je het er niet meer is. Maar echt weg is ze niet.
Gelukkig kom ik haar nog in heel veel tegen, elke dag wel een keer. En dan voel ik sterk haar aanwezigheid.
Er zijn veel mooie herinneringen aan haar en die koester ik.
Sommige trekjes van haar zie ik terug in onze kinderen en zelfs in de kleinkinderen.
Zo leeft ze in kleine stukjes voort.
34 jaar was ze mijn schoonmoeder, lang genoeg om een mooie band op te bouwen. Dat hebben we gedaan, met alle ups en downs.
En zoals altijd zet ik een vers boeketje uit de tuin bij haar foto.
Een gewone dinsdag maar toch anders....